Neden büyüdüm'ki diye soruyorum bu aralar çokça kendime,neden büyüdüm...Siz hiç ufak bir çocuğa imrenerek,kıskanarak baktınızmı ben dün kıskandım ufacık sorunsuz,düşüncesiz,sıkıntısız yada tek sıkıntısı oyuncağının kırılması olan bir çocuğu ölesiye kıskandım...
Keşke dedim keşke bende senin gibi olabilsem,şimdi çıkıp sokağa top oynamaktan başka bir düşüncem olmasa...

Offf hayat beni çok yormaya başladı,kaldıramıyorum bu yükü omuzlarım çoktü,her akşam dayanılmaz sırt ağrılarıyla eve geliyorum.Hayatımda hiç bir şey yolunda gitmiyor hemde hiç bir şey
Aşk yok,para yok ekonomik kriz benide vurdu :( Ev desen hep aynı,şimdi bu günden sonra sanırım işsiz kalmamda çok yakın.

Patronum bir sürü yeni kurallar koymuş yeni yeni işler yıkmış benim sırtıma ve ya bu kurallara uyarsın yada pazartesi günü ben çıkıyorum dersin diye restini çekti bu gün.
Krizden dolayı piyasalar kötü olduğu için hemen iş bulamayacağımı biliyor,ne desem yapacak eli mahkum diye düşünüyor curly eşşek ya her işi yapar yüklen babam yüklen...

Ne yapacağımı bilmiyorum boyun eğersem sesimi çıkarmazsam dahada tepeme binecekler ezdikçe ezecekler,Boyun eğmezsem kabul etmiyorum dersemde bir sürü borcum var bok varmış gibi gittim bide araba aldım bir sürü taksidi var onu nasıl ödeyeceğim diye düşünüyorum.

Offff gelde çık işin içinden,annemde sakın sesini çıkarma yap ne derlerse diye ayrı sinirimi bozuyo ulan şu kodumun dünyasına niye geldim ben yaa...

Bazan diyorum bu beyaz atlı prensim çok geç kaldı bir an önce gelsede çekip alsa beni bu hayattan diye ama nerdeee.Çalışmayım artık oturup evimde çocuk bakayım istiyorum ciden çok sıkıldım salak patronların ağız kokusunu çekmekten.

Bu evlilik meselesine iyice taktım hatta takmakta geç bile kaldım...her işte üşengeç olduğum gibi bunda da çok üşengeç davrandım ama 29 oldum 30 a kadar zaman vermiştim kendime 1 yılım kaldı lannnnn bu bir yılda birini buldum evlendim evlendim evlenemdim :)) ....... Saldım çayıra mevlam kayıra artık :))))


İşte böyle sabun köpüğüm halacımın kulakları çınlasın köpüğü büyüdü eşşek kadar kız oldu.Hayatın yükünü kaldıramaz oldu... kirtik'in dayanamıyor artık halacım dayanamıyor....


This entry was posted on 16:23 and is filed under , , , . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

5 köpüklü ne demiş:

    babegazelle dedi ki...

    öfff özenmezmi insan sıfır sorumluluk gez toz oyna offff benim yaş 22 ama bu seçicilik bu arızalıkla ben de korkuorum haaa 8 senem var yoksa sonum sperm bankası siorum anneme töbe de dio diorum umarım kabul oluodur :D

  1. ... on 17 Ocak 2009 17:14  
  2. bebekperi dedi ki...

    yorulmayan kim ki kuzucuk .... bırakalım herşeyii gidelimm diorum diorum ama burdayım işte :) hem sen benim yüzümü güldürendin yazılarınla bozuluyorum ama haaa :) seni çok seviyorum bebY'm sen hep mutlu ol*

  3. ... on 18 Ocak 2009 00:08  
  4. Adsız dedi ki...

    Durun, hemen böyle isyankârı oynamayın. Bir arkanıza yaslanın ve bir nefes alın. Şöyle gözlerinizi kapatın ve dünyanın diğer yarısında olanları düşünün. Savaşın olduğu yeri düşünün mesela. Elleri, kolları vücutlarından ayrılan; kafası, gözü kanlar içinde çocukları, insanları düşünün. Ya da diğer yarımkürede açlıktan ölen insanları. Ya da modernizm çabasında bireyselleşmeye çalışırken bencilleşen insanı düşünün... Şimdi şükrediyor musunuz? Hayatın sırtımıza koyduğu tek yükün biraz fazla mesai, biraz patron baskısı ve biraz da ekonomik kaygısızlıktan başka bir şey olmaması sizi sevindir miyor mu şu an? Bence çok şükür diyorsunuz içinizden, çok şükür...

    Evet, haklısınız, bunlar düşünülür ama orada yaşayanlar öyle diye, birileri acı çekiyor diye biz hayatımızı hepten çile çekmeye adayacak değiliz ya, değil mi? Ben de onu kasdetmiyorum ki zaten... Birazcık etrafımıza bakıp şükredecek, sevinecek çok fazla şeyimizin olduğunu görsek yeterli aslında.

    Küçük çocuklar neden bu kadar mutludur biliyor musunuz? Çünkü küçük yüreklerini küçük şeyler mutlu eder de ondan. Biz de çocuk gibi küçük şeylerden mutlu olmanın bir yolunu bulsak aslında, pek de imrenmeyiz artık çocuk olmaya, değil mi?

    Bence biraz aynaya bakın ve mutluluğun ne olduğunu anlayın. Biraz bakın gözlerinizin içine, biraz ilgilenin kendinizle. O zaman mutluluğu anlayacaksınız.

  5. ... on 18 Ocak 2009 00:27  
  6. Deli ama mantıklı tarafından.. dedi ki...

    aynaya bakar gibi oldum.. ulan ben buhran anlatacam korkusuna yazamıyorum artık senide mi okumasam.. :P

    aman be curly ciğim tanıştığımız sadece şuncacık yıl içinde geçirdiklerimize bak diğer ömür kısmını saymıyorum bile neler atlattık daha da atlatırız çok sevdiğimiz ortak bi tanıdığımızın buyurduğu üzre kriz keriz demeden anırıyoz nasıl olsa :)

    bu da geçer , bu da geçer ağlamaa :)

  7. ... on 18 Ocak 2009 20:33  
  8. feanor dedi ki...

    :) sanırım herkes imreniyor o veletlere yalnız değilsin yani! :)

    bence patronun arabasını çiz bir ara; rahatlarsın belki biraz olsun :)

    sevgilerle curly =)

  9. ... on 19 Ocak 2009 00:45