"Bayram gelmiş neyime" demeyeceğim, bu bayramda dememde...
Ama kalmadı tadım tuzum bayramdan yana bu 29 uncu bayramımda da...

Keşkelere yer yok hayatımda der ya insan bazen daha mutlu hissetmek
için kendini...Ben diyorum,hemde büyük bir özlemle ve keşke dolu
cümlelerle...Keşke hala çocuk kalabilseydim...

Keşke sabah çıkıp o kapı senin bu kapı benim, elimde poşetim, olmadı
ceplerimi, doldurabilseydim rengarenk şekerlerle, çikolatalarla...

Keşke hala o eski çocuksu cesaretimi gösterebilseydim ev ev dolaşıp
bütün yaşlı ne kadar amca teyze varsa özellikle mahallenin tonton teyzesinin, bayram harçlığı için 3-4 kez kapısını aşındırabilseydim ve yumuk ellerini yine aynı hevesle öpebilseydim...

Keşke bayramlık alınınca gösterdiğim tepkimi dolabımda yeni bir kıyafetimde oluyordan ziyade " bu benim bayramlığım bununla dolaşıp bayramlaşacağım ben" sevinciyle haykırablseydim...

Akşam hissettiğim o tarifi imkansız heyecanı, başucumda bayramlıklarım ve dilimde "ne olur Allah'ım sabah çabuk olsun" diye ettiğim duamı bugünde aynı coşkuyla edebilseydim...

Keşke dualarımda değilde hep yanımda olabil seydin...Bu bayram yanımda olabilseydin...

Keşke hiç büyümeyip hala seninle o güzel bayram sabahlarına uyanabilseydim...

Büyümek hiç bu kadar acı vermemişti bana, taa ki bu bayrama kadar!..


This entry was posted on 12:48 and is filed under , , , , , . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 köpüklü ne demiş: